- τουτέων
- οὗτοςthisfem gen pl (ionic)
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
τουτέων
Look at other dictionaries:
Eid des Hippokrates — Der Eid des Hippokrates, benannt nach dem griechischen Arzt Hippokrates von Kós (um 460 bis 370 v. Chr.), gilt als erste grundlegende Formulierung einer ärztlichen Ethik. Die Urheberschaft des Eides ist jedoch noch ungeklärt. Hippokrates.… … Deutsch Wikipedia
Hippokratischer Eid — Hippokrates Der Eid des Hippokrates, benannt nach dem griechischen Arzt Hippokrates von Kós (um 460 bis 370 v. Chr.), gilt als erste grundlegende Formulierung einer ärztlichen Ethik. Hippokrates ist jedoch wohl nicht der Urheber des Eides. Der… … Deutsch Wikipedia
Serment d'Hypocrate — Serment d Hippocrate Publication byzantine du XIIe siècle du serment Le serment d Hippocrate est un serment traditionnel prêté généralement par les médecins en Occident avant de commencer à exercer. Pr … Wikipédia en Français
Клятва Гиппократа — Бюст Гиппократа, Питер Пауль Рубенс, 1638. Клятва Гиппократа врачебная клятва, выражающая основополагающие морально этические принципы поведения врача, а также общеупотребительное название … Википедия
Ариант — (Аριάνταν) скифский царь, который упоминался Геродотом почти 25 веков назад в таком контексте: «В этой местности (у верховий Гипаниса Буга) стоит медный сосуд величиной, пожалуй, в шесть раз больше сосуда для смешения вина, который… … Википедия
ACCESSUS seu ACCESSIO — ACCESSUS, seu ACCESSIO de Mari, cum crescit, Lat. Venilia, vide ibi. Item de Nilo. Seneca, l. 4. Natural. Quaesi. c. 2. Nilus autem per quatuor menses liquitur, et aequalis illi accessio est. Quod Herodot. de eodem flumine loquens, πελάζειν vocat … Hofmann J. Lexicon universale
ANTHYLLA — urbs in Aegypto insignis. Herodot. l. 2. Τουτέων δὲ ἡ μὲν Ἄνθυλλα, ἐοῦσα λογίμη πόλις, ἐς ὑποδήματα ἐξαίρετος δίδοται τοῦ ἀεὶ βασιλεύοντος Ἀιγύπτου τῇ γυναικί. Athen. paulo aliter l. 1. Ἄθυλλα, πόλις οῦ μακρὰν οὖσα τῆς Ἀλεξανδρείας, ἡ̈ς τοὺς… … Hofmann J. Lexicon universale
πιτυρώδης — ῶδες, Α [πίτυρον] 1. ο ὁμοιος με πίτυρα, πιτυροειδής 2. αυτός που περιέχει πίτυρα, πιτυρούχος 3. (για τα ούρα) αυτός που έχει τη μορφή πιτύρου («κρημνώδεες δὲ ἐν τοῑσι οὔρεσιν αἱ ὑποστάσιες... τουτέων δ ἔτι κακίους εἰσὶν αἱ πιτυρώδεες», Ιπποκρ.)… … Dictionary of Greek
